“Penningmeester” plukte Leefbaar Amsterdam volgens justitie kaal

Het PAROOL :ger

Ook als er bij Leefbaar Amsterdam géén tonnen aan gemeenschapsgeld zouden zijn verdwenen, zou de periode dat wijlen Henk Bakker sr. en Henk Bakker jr. in de gemeenteraad zaten, als een opvallend hoofdstuk in de Amsterdamse politieke geschiedenis worden beschouwd.

Met hun directe taalgebruik en populistische partijprogramma, gevormd op de Ten Katemarkt – waar vader en zoon een meubelzaak bestierden – zorgden ‘De Bakkertjes’ voor opschudding toen ze in 2002 werden gekozen voor de Amsterdamse gemeenteraad. “Ik heb respect voor iedereen,” zei Bakker sr., ” en anders gaan we dwarsliggen.”

Flinke pot subsidie
Met twee zetels was de fractie van Leefbaar Amsterdam nooit erg groot, maar de partij had toch de beschikking over een flinke pot subsidie. Heel prudent werd met dat geld nooit omgesprongen.

Woensdag staat Ger van der V. (61), voormalig waarnemend penningmeester van Leefbaar Amsterdam, voor de rechter voor het verduisteren van 224.000 euro aan partijgelden. Ook zou hij 40.000 euro van Bakker jr. (46) hebben laten verdwijnen.

Volgens het Openbaar Ministerie stuurde Van der V. stelselmatig valse facturen aan de partij, die hij vervolgens op eigen rekeningen en die van een vriendin liet uitbetalen.

Mediatrainingen
Zo bracht hij 33.000 euro in rekening voor het maken van ‘een huis-aan-huisleaflet’ en factureerde hij ruim 16.000 euro voor twee maanden ‘secretariële werkzaamheden’. Voor ‘brainstormsessies en mediatrainingen’ streek Van der V. zo’n 34.000 euro op. Volgens het OM deed Van der V. in werkelijkheid niets voor het geld.

Er is de nodige haat en nijd tussen Bakker en mijn cliënt.

Advocaat Marnix van der Werf

Volgens Van der V.’s advocaat, Marnix van der Werf, leverde zijn cliënt wel degelijk wat hij factureerde. “Het is bovendien niet waar dat Bakker jr. niet wist van de betalingen. Zijn eigen naam stond op de overschrijvingen. Er is de nodige haat en nijd tussen Bakker en mijn cliënt.

Mening
Dat was wel anders toen de Bakkers in 2005 gingen samenwerken met Van der V. Vader en zoon zaten midden in de bonnetjesaffaire over het declaratiegedrag van raadsleden, toen Van der V. door de partij in de armen werd gesloten. Die had zelf toen ook de nodige problemen op het stadhuis, waar naar verluidt zijn foto bij de portier hing om te voorkomen dat hij het gebouw betrad.

Van der V. was persona non grata geworden bij de gemeente, terwijl in de jaren ervoor zijn Stichting Pre-Professionele Hulpverlening (SPPH) nog door de stadsdelen was ingehuurd voor veiligheidsonderzoeken.

Die opdrachten kreeg Van der V. doordat hij voortdurend – gevraagd en ongevraagd – zijn mening liet horen over rampenbestrijding en veiligheidszaken, tot grote irritatie van de Amsterdamse politie en brandweer.

Zo haalde Van der V. het nieuws door te beweren dat de stadions van Euro 2000 niet veilig genoeg waren. Zijn expertise werd nooit duidelijk.

“Een intrigant, een verschrikkelijke man die overal commentaar op had,” noemde een voormalig topambtenaar hem jaren later.

Malafide
Na enkele jaren werd Van der V.’s SPPH in drie geheime gemeentelijke onderzoeksrapporten als malafide bestempeld, waarna hij op het stadhuis buiten de deur werd gehouden.

Onterecht, oordeelde een onderzoekscommissie later, waarna burgemeester Job Cohen diep door het stof ging en Van der V. in het geheim zo’n vijftigduizend euro schadevergoeding betaalde.

In 2007 eiste de gemeente publiekelijk zo’n anderhalve ton subsidie terug bij Leefbaar Amsterdam. De Bakkers konden niet verantwoorden waar het geld gebleven was en raakten aan de grond. Pas jaren later deed Bakker jr. aangifte tegen Van der V.

Dat die nu wordt vervolgd, voelt voor Bakker jr. als eerherstel, zegt hij. “Er werd de indruk gewekt dat Henkie met tonnen op een zonnig eiland zat. Ik wist dat hij het geld had, maar niemand geloofde me natuurlijk. Ik had de schijn tegen. Door die man ben ik alles kwijtgeraakt, ook mijn meubelzaak. Nu hoop ik dat ik eindelijk verder kan.”